föstudagur, maí 19, 2006

Evró-visjón færslan

Ég er, þegar þetta er skrifað, þess fullviss að framlag Íslands hafi verið dæmt úr keppni. Þessi skoðun mín er studd þeim rökum að ekkert var sýnt af íslensku keppendunum úr “græna herberginu” eftir að flutningi hennar og atkvæðagreiðslu var lokið, þótt ærin ástæða hafi verið til eftir blendin viðbrögð áhorfenda.

Þótt ekkert “fokkjú” hafi verið til staðar var “Golden shower”-brandarinn í grófasta lagi, og án nokkurs vafa hefur hann misboðið sómakærum aðstandendum keppninnar svo mjög að þeir hafa ekki talið sér annað fært en að reka Silvíu úr keppninni.
Miklu “siðsamlegra” er greinilega framlag Stóra-Bretlands (þetta með skólastelpunum og skallapopparanum) og Moldavíu (no comment).

Við ættum að fara í fýlu eins og Ítalir gerðu á sínum tíma. Í ljósi þess sem gerðist í gærkvöldi í söngvakeppninni hefur þannig gefist tækifæri fyrir hið opinbera til að spara umtalsverða fjármuni.

|

fimmtudagur, maí 18, 2006

Extrapolation um alternatíft lífshlaup Úlfs Sveinbjarnarsonar

Ég er nokkuð ánægður með sjálfan mig og það hvernig ég hef lifað lífinu til þessa. Ákvarðanir mínar hafa almennt verið fremur sniðugar, og ég er kominn í býsna örugga, þægilega og áhyggjulitla stöðu.

Í letilegri borgarastéttartilveru minni vaknar engu að síður sú spurning hvort ég væri ekki enn ánægðari með lífið ef ég væri svolítið heimskari og prímitífari.
Ég væri plebbalegur en jafnframt ákaflega hamingjusamur, venjulegur, íslenskur lúði.

Þannig væri ég til dæmis…
Ef ég ætti sjónvarp, ef ég læsi ekki bækur, ef ég ynni með höndunum, ef ég hefði áhuga á enska boltanum, ef ég hlustaði á skaplitla og bragðdaufa síbylju.
Ef ég hefði nú tekið saman við heimska, persónuleikalausa, tattóveraða kerlingu með litað hár, eignast krakka meðan ég var sjálfur krakki, flutt í úthverfi, tekið bílalán og keypt jeppling.
Ef það væri ekki hægt að halda uppi samræðum við mig nema um enska boltann, sjónvarpsþætti og mainstream kvikmyndir.

En djöfull væri ég samt ánægður með mig. Ég hefði að minnsta kosti ekki vit á öðru en að vera það.

Hef ég ekki bara verið á rangri leið öll þessi ár? Nú fyllist ég fortíðarþrá og óskum um að ég hefði hagað mér öðruvísi. Mér dettur í hug frásögn Steins Steinarr, sem barði gamla kennarann sinn (Jóhannes úr Kötlum) með staf fyrir að hafa kennt sér að lesa.

|

This page is powered by Blogger. Isn't yours?